Next generation skincare

Door Karen van Ede (Cosmetica journaliste @karenvanede)

Dag, mijn naam is Karen van Ede, ik ben cosmeticajournalist, je kent me misschien van mijn stukken over beauty in ELLE, Elegance en VOGUE. Ik bestudeer al decennia de cometica-industrie, in al haar glorie, bruisend en productief. Ik bewonder de ongeremde creativiteit van de mensen die er in werken, waardoor er altijd, altijd weer iets nieuws is.

Momenteel zijn alle ogen gericht op huidverzorging. In de jaren tachtig was skincare iets waar je aan deed, of niet. Als je eraan deed had je de keuze tussen een doorsnee dagcrème van de drogist of de luxe parfumerie, die behoorlijk dure merken verkocht met mytische achtergrondverhalen die claims rondstrooiden alsof hun producten medicijnen waren. Het waren statussymbolen, de producten die vrouwen neerzetten om te laten zien dat ze geld aan zichzelf uitgaven. Rimpels waren in die tijd nog de hoofdvijand, anti-aging het mot du jour. Later kwamen daar pigmentvlekken bij en huidverslapping, al die tekenen van vroegtijdige veroudering door het zonnebraden van die tijd.

Er waren heus ook gedegen apothekersmerken en de puur-natuurmerken, maar voor die laatste moest je naar de natuurwinkel, en ze  waren erg houtje touwtje. De producten hadden geen fijne textuur, ze waren stroef, roken niet lekker en de verpakkingen waren nou niet bepaald om je badkamer wat glamour mee te geven.

Enter het nieuwe millennium, met in de eerste tien jaar een mooie ommezwaai naar meer natuurlijke producten die best lekker waren. Internet ontsloot de kleine merken. Internet en social media maakten consument mondig en de wereld achter de cosmetica-industrie onder hun dwang transparanter. Het idee werd: je stopt niet zomaar van alles in je mond, waarom zou je wel zomaar van alles op je huid smeren? Consumenten gingen etiketten lezen, de INCI-lijst met cosmetica-ingrediënten werd een Googlehit. Bepaalde ingrediënten gingen zelfs naar zolder, ze zouden slecht zijn voor de hormoonhuishouding. De, tendens werd over het algemeen plantaardiger. Diervriendelijker. Bio-afbreekbaar. Hoera.

De high tec anti-aging vondsten uit het lab en de tienjaarjongerclaims verdwenen een beetje naar de achtergrond. Bovendien werden mensen in de industrie zelf ook wakker, de vaak plantaardige producten werden meer ‘fun’, de texturen werden beter. Op kantoor groeide mijn archief met natuurlijke producten in een paar jaar tijd uit zijn voegen. Maar tegelijkertijd rees de vraag: wat is natuurlijk? Wanneer is iets ècht gemaakt met respect voor mens, dier en milieu, en geen ‘greenwashing’ met winstbejag? Ik ging steeds meer letten op ecolabels als NATRUE en COSMOS en het Cruelty free konijntje.

Door Corona kwam de focus meer te liggen op self-care, goede producten voor thuis. Ik besteedde in mijn artikelen ook meer aandacht aan lokale cosmeticamakers, want waarom van ver laten komen (invliegen) wat hier al is?

Ik had regelmatig contact met Anouk Geurts, founder van ANG Skincare, die ik jaren geleden ontmoette op een persbijeenkomst. Zij had het cosmeticabedrijf van haar moeder overgenomen en was echt een vrouw uit de praktijk. Haar moeder had een salon gehad en was distributeur van een aantal salonmerken. Anouk had de cosmeticawereld dus met de paplepel binnengekregen. Ze had bovendien bij de luxe merken gewerkt die in de jaren tachtig zo goed scoorden. Maar ze wilde voorloper zijn, mee in de nieuwe beweging van de bewuste consument. Onze gesprekken gingen over met aandacht gemaakte skincareproducten die ook een gevoel van luxe geven. Met de werking en know-how van salonexperts, de back-up van een Zwitserse neurowetenschapper. Zodat ze behalve ‘lekker’ ook effect zouden hebben, anders dan de meeste natuurcosmetica uit het basisschap. Anouk wilde producten gaan maken die echt iets voor de huid zouden doen, met een uitstraling van ‘urban’ elegantie. Een transparante bedrijfsvoering. Verpakkingen van recyclede materialen die er toch uitzien als een een cadeautje voor jezelf. Eco-luxe, dàt. Als de producten dan ook nog eens gecerfiticeerd zouden zijn, vegan en cruelty free, dan zou niet alleen Anouks droom uitkomen, maar ook de mijne, en die van mijn lezers.

Ik denk dat ik Anouk voor het eerst over haar A/N/G Skincare plannen sprak in 2018,  of -19. Dat het lang duurde om de plannen te verwezelijken is een teken dat ze haar werk ècht goed gedaan heeft. Ze zocht en vond de expertise in Zwitserland, een neurowetenschapper die haar hielp met de ingrediëntenkeuze en formules. Ze ontwierpen samen een complete beautyroutine waar Anouk ook haar expertise uit de salon aan toevoegde. Fijne texturen die snel worden opgenomen, een lichte, frisse geur zonder synthetisch parfum. Ze ging ver in haar zoektocht naar milieuvriendelijk, vond bijvoorbeeld de frambozenzaadjes voor haar scrub in de reststromen van de voedselindustrie. Nadat ze de formules tot in de puntjes had verfijnd en getest begon de zoektocht naar recycelde verpakkingen. Ze vond post resumer recycled plastic dat toch een mooie uitstraling heeft. Duurzaam geproduceerd karton en bio-inkt voor de omverpakkingen. De vormgeving werd volwassen, ‘urban’ en luxueus.

Al met al duurde het twee jaar tot ze de basis van haar Nederlandse skincarelijn had. Ik zeg bewust basis. Want als vrouw met een cosmetica achtergrond (Anouk werkte ooit bij o.a. Crème de la Mer) houdt het fantaseren over nieuwe producten niet op bij PREP Essentials, verzorgende reinigers. Er zullen dus producten bijkomen, al was het maar omdat Anouk inclusief wil zijn en alle huidproblemen en -condities serieus neemt. Vooral de gevoelige.

Met de lancering van A/N/G Skincare vind ik de beautywereld weer een beetje mooier geworden. En transparanter. Anouk deelt haar kennis graag en ik zou zeggen: maak daar gebruik van. Als journalist verbaas ik me vaak over de onzekerheid van de consument, die alles gretig lijkt uit te proberen wat maar nieuw en hip is op instagram. Terwijl een uitgekiende dagelijkse routine met de juiste producten met bewezen effect natuurlijk veel intelligenter is. Wie weet wat ze smeert doet ook minder miskopen. Dat scheelt weggooien, verpakkingen, uiteindelijk ook water. Als we minder maar beter kopen kunnen wij cosmeticaliefhebbers samen al veel doen voor de planeet.

Mijn advies is: laat je adviseren door A/N/G Skincare. Dat kan heel simpel: je scant de QR code op de verpakking en kunt hup de gebruiksvideo bekijken. Je kunt ook terecht voor een skincareplan in een salon die met A/N/G Skincare werkt. Gebruik de producten minstens zes weken (de tijd die je huid nodig heeft voor haar ‘cyclus’) en verwacht niet direct wonderen, maar wel direct verbetering. Op de lange termijn zal deze biologische high-tec huidverzorging het verschil maken voor je huid.

Of zoals Anouk zegt: ‘Give more, get more!’

En daar sluit ik me helemaal bij aan.